Buschauffeurs aan het woord
Je kunt via veel wegen kiezen om op de bus te gaan rijden. Onze collega's vertellen hier hoe zij voor het vak kozen. Misschien is het ook iets voor jou?
Ron maakte de overstap van de sales naar de bus
De hele dag op de weg zitten, is voor Ron niets nieuws. Voor zijn salesbaan in de buitendienst deed hij dat ook al. Op de bus is het alleen een stuk gezelliger, hij houdt van het contact met de mensen.
Erik is blij met zijn carrièreswitch
Zijn overall verruilde Erik voor een stropdas – een keuze waar hij nog geen dag spijt van heeft gehad. Want met ‘zijn’ bus door het Limburgse landschap rijden, dat is waar hij écht gelukkig van wordt. ‘De heuvels en dalen vind ik fantastisch.’
Wisselende werktijden geven mij een gigantisch vrijheidsgevoel.
Erik - was schadehersteller en is nu buschauffeur
Van klein naar groot
Eriks werkende leven draait om voertuigen. ‘Ik ben camper- en caravanmonteur geweest, chef van een werkplaats en schadehersteller’, vertelt hij. Toen zijn vorige baan ophield, tipte het UWV hem een baan bij Arriva. ‘Ze zochten mensen die kleine taxibussen wilden besturen, voor maximaal acht personen. Omdat ik gek ben op alles met wielen, was de optelsom snel gemaakt. Twee jaar heb ik dit werk met veel plezier gedaan. Daarna kon ik, door Arriva betaald, de opleiding voor buschauffeur volgen. Een kans die ik natuurlijk heb gegrepen.’
Vrijheid, graag
Zijn carrièreswitch blijkt een heel goede zet. ‘Als ik eerlijk ben, kwam werken van 9 tot 5 mijn neus uit. Wisselende werktijden geven mij een gigantisch vrijheidsgevoel. Wil ik op ’n dinsdagmiddag naar IKEA? Dan kan dat gewoon. Ideaal, want ik houd niet van drukte.’ Een ander pluspunt vindt hij de afwisseling. ‘Op koopavond zitten er uitgelaten mensen in de bus, zondagavond studenten met koffers vol schone was en op maandagochtend hangt er een we-moeten-weer-werkensfeer. Elke dag is anders.'
Bekijk hier onze vacatures
Voor Paul-Jan maken kleine gebaren een groot verschil
Hij groet elke reiziger, draagt een regenboogarmbandje tijdens de Pride en grijpt meteen in als iemand zich onveilig voelt. Paul-Jan is buschauffeur in Zutphen: ‘Het is belangrijk dat iedereen zich welkom voelt in mijn bus.’
Ik voel me verantwoordelijk voor de sfeer in de bus.
Paul-Jan - buschauffeur voor Arriva in Zutphen
Gastheer van de bus
Voor Paul-Jan begint een goede rit al vóórdat de eerste reiziger instapt. Hij zorgt dat hij er netjes uitziet en checkt of de bus helemaal schoon is. ‘Dit werk is voor mij meer dan mensen van A naar B brengen. Ik ben de gastheer van de bus en voel me verantwoordelijk voor de sfeer.’ Dat laat hij merken met kleine gebaren: van een vriendelijk knikje via de spiegel tot een opmerking over iemands nieuwe bril. ‘Pas vroeg ik twee jongeren of ze een mevrouw met een rollator wilden helpen uitstappen. Zij straalde, maar die jongens ook. Zo’n moment maakt mijn dag.’
Als het schuurt
Buschauffeur zijn betekent voor Paul-Jan ook bijsturen als de sfeer omslaat. ‘Een keer werd een meisje in gothic-oufit lastiggevallen door jongens achter in de bus. Ik riep haar naar voren en vroeg of ze zich wel veilig voelde.
Uiteindelijk heeft ze met mijn telefoon haar vriendje gebeld en kwam hij haar ophalen bij de halte. Natuurlijk kan ik niet alle problemen oplossen, maar ik kan wél laten merken dat ik iemand zie. En dat is iets wat we in deze maatschappij van mij meer mogen doen: naar elkaar omkijken.’
Zichtbaar zonder woorden
Naast zijn werk is de bevlogen buschauffeur actief bij D66 en Pride66, het regenboognetwerk van de politieke partij. ‘Tijdens Pride draag ik een regenboogarmbandje en met Paarse Vrijdag een paarse. Sommige passagiers kijken daar raar van op, maar er is altijd iemand die zegt: “Fijn dat u dit doet.” Paul-Jan is dan ook blij dat Arriva voor het tweede jaar op rij regenboogkeycords en -armbandjes voor de Prideweek in Deventer sponsort. ‘Een mooie manier om te laten zien: je bent welkom, zonder dat daar woorden voor nodig zijn.’
Carola switchte de vrachtwagen voor de bus
Meer rust, regelmaat en minder fysiek zwaar werk. Daar was Carola na heel veel jaren als vrachtwagenchauffeur naar op zoek. Dat vond ze in haar werk op de bus.
Het vak van buschauffeur heeft me altijd getrokken, twijfel je aan de overstap? Doe het, het is machtig mooi!
Carola - Buschauffeur
Marion reed als een van de eerste vrouwen op de bus
Na een opleiding tot sociaal hulpverlener had Marion toch voor de vrachtwagen gekozen. Toen werd ze – in 1990 – gewezen op het vak van buschauffeur, dat leek haar wel wat.
'Als je op de bus rijdt, heb je geen doorlopende stress. Aan het eind van je werkdag breng je de bus naar de stalling en begint je vrije tijd.'
Marion - Buschauffeur in Venlo
Steeds meer vrouwen
Een echt mannenberoep was buschauffeur toen nog. ‘Ik was de eerste vrouwelijke chauffeur van het team. Het vak paste meteen bij mij, ook al moesten collega’s en de reizigers er soms wel aan wennen. Tegenwoordig rijden er steeds meer vrouwen op de bus. Maar het mogen er altijd nog meer worden’, lacht Marion. ‘Ik ben niet voor niets al 35 jaar chauffeur. En die verdeling man-vrouw mag best wel wat gelijker.’
De nieuwste bussen
Marion geniet van het rijden in de bus en het vervoeren van passagiers door de straten en in omgeving van Venlo. ‘Vroeger reden we met semi-geschakelde bussen en die waren ook wel wat zwaarder om te sturen. In de nieuwe, elektrische bussen gaat het gemakkelijk. Ik voel me veilig en heb het overzicht.’
Vriendelijke blikken
Wat is er nog meer anders dan 35 jaar geleden? ‘Het verkeer is wel wat drukker dan vroeger, maar oefening baart kunst. Mijn sociale talent komt goed van pas in de bus.’ Ze merkt ook wel dat mensen nu minder praten doordat ze bezig zijn met hun telefoons, maar een vriendelijke blik is er altijd.
Een flexibel vak
Nog een verschil met vroeger is dat ze eerst altijd late diensten reed. ‘Zo vaak dat mijn buurman eerst dacht dat ik werkloos was’, lacht ze. Nu rijdt ze liever vroegere diensten en wat minder uren. ‘Dat is in dit vak geen enkel probleem.’ Ze vindt het fijn dat als haar dienst klaar is, het werk er echt op zit. ‘Geen doorlopende stress, je brengt de bus naar de stalling en dan begint je vrije tijd,’ vertelt ze.
Heb jij wel eens over nagedacht om buschauffeur te worden ....
maar is het er nooit van gekomen? Maak eens een proefrit op de bus. Bekijk de mogelijkheden.
Frank rijdt graag de speciale NAC-ritten
Frank is een echte Bredanaar en al 14 jaar een vertrouwd gezicht bij Arriva. Jarenlang was hij vrachtwagenchauffeur, tot een ongeluk in 2007 zijn linkerarm ernstig beschadigde. Dat betekende het einde van zijn vrachtwagencarrière, maar ook het begin van een nieuw avontuur: als buschauffeur rijden in zíjn stad.
Ik ken bijna iedere supporter die instapt
Frank - vervoert voetbalfans veilig van en naar het stadion
Rijden als vanzelf
De favoriete lijn van Frank is de speciale NAC-ritten van station naar stadion. Wanneer zijn cluppie speelt, rijdt hij een van de extra bussen die nodig zijn om alle supporters op tijd in het Rat Verlegh Stadion te krijgen. ‘Ik rijd deze lijn nu al drie jaar – het gaat bijna vanzelf. Inmiddels ken ik bijna elke supporter die instapt. De sfeer is fantastisch, de supporters zingen uit volle borst de clubliederen, en iedereen is vol spanning voor de wedstrijd. Als NAC wint, is het één groot feest en voelt de rit soms net als een schommelschip vol juichende fans. Bij verlies is het juist muisstil, dan hoor je alleen de motor van de bus.’
Breda's yellow army
‘In het stadion is het altijd gezellig, maar de bus doet daar niet voor onder. In de afgelopen drie jaar is het altijd goed gegaan, geen gedoe of ruzie. Ik ben trouwens niet de enige NAC-fan achter het stuur. We zijn met z’n vieren, allemaal collega-chauffeurs én supporters. In het stadion zitten we zij aan zij, Arriva-jasje aan en als het koud is natuurlijk een NAC-sjaal om. Het is echt de perfecte combi: eerst genieten van een wedstrijd, en daarna je bus vol mede-fans weer veilig naar huis brengen.’
Tyrese studeert en werkt op de bus
Het is misschien niet de meest voor de hand liggende bijbaan voor studenten. Toch is buschauffeur precies wat Tyrese naast student ook is. En dat past hem prima. Hij is sociaal, heeft een voorliefde voor alles met wielen en kan zijn ritten flexibel plannen.
Heerlijk, met dat bakbeest door de binnenstad
Tyrese - rijdt op de bus naast zijn studie
Op straat gezien
‘Het was na een schooldag dat ik langs een bushokje liep waarin ik een reclame zag om buschauffeur te worden bij Arriva.’ Tyrese ging in de actie. Hij meldde zich aan voor een proefrit tijdens een open dag in de regio. ‘Dat gaf me het laatste duwtje in de goede richting. Ik meldde me aan voor de opleiding en ging de molen in’.
Op kosten van Arriva
‘Ik bleek geschikt te zijn en begon aan de opleiding. Ik haalde mijn D-rijbewijs en andere benodigde papieren op kosten van Arriva’. Tyrese rijdt vooral de vroege ritten in het weekend. ‘Dat zijn de diensten die het beste te combineren zijn met mijn studie Engineering aan de Avans Hogeschool in Den Bosch. 'Ik ben van plan nog wat jaren door te leren. Fijn dat Arriva blij is met studenten als buschauffeur’, lacht Tyrese, ‘ik blijf zeker nog een paar jaartjes.’
Goede bijverdienste
Tyrese is één van 15 studentchauffeurs die rijden voor Arriva in Brabant. De flexibiliteit in de diensten en het fijne salaris (14,91 euro per uur excl. toeslagen) maken het aantrekkelijk. ‘Maar het is gewoon ook erg leuk om te doen en je ziet nog eens wat.’ In het begin was het wel even spannend. Je hebt toch een hele verantwoordelijkheid voor de passagiers. Maar het went snel en ik kan dit werk echt iedereen aanraden!’
(deze bijdrage werd gemaakt nav een interview door Paul Driessen verschenen in het Brabants Dagblad. Foto: Buro Bolsius)
Is een bijbaan op de rijbaan ook iets voor jou?
Ilonka rijdt graag auto, maar op de bus is het nog mooier
Net klaar met de opleiding tot bloemist, realiseerde Ilonka zich dat haar toekomst er toch anders uit moest gaan zien. Maar hoe dan? Autorijden vond ze wel erg leuk en zo kwam ze uit bij de opleiding tot chauffeur bij Arriva.
Als ik in de bus rijd, heb ik overzicht. De interactie met de mensen is heel leuk en ik voel me altijd veilig.
Ilonka - buschauffeur in Tilburg
Relaxt rijden
‘Het ging me meteen goed af. En je rijdt in de bus echt heel relaxt. Lekkerder dan in de auto hoor. De te rijden routes kreeg ik snel in m’n hoofd. Het is hier in Tilburg natuurlijk ook wel mijn stad. Als ik in de bus rijd, heb ik overzicht. Ik vind de interactie met de mensen heel leuk en voel me altijd heel veilig rijdend op de bus. Vanaf mijn bestuurdersplek achter de doorzichtige deur wens ik iedereen een fijne dag.'
Echt mensenwerk
Heel verassend was de keuze voor het vak voor Ilonka niet. Haar moeder reed ook al op de bus. ‘Zij combineerde dat met mijn opvoeding en soms ging ik mee naar de vestiging of mee in de bus.’ Enkele van Ilonka’s collega’s kennen haar dan ook al van kleins af aan. ‘Het is echt heel leuk met onze groep collega’s hier in Tilburg. Met de wat oudere en de nieuwe collega’s. In de kantine bespreken we wel eens onze vaste passagiers die we allemaal kennen. Het is echt mensenwerk.’
Eric was podotherapeut en zit nu op de bus
Na 20 jaar voor zichzelf te hebben gewerkt, zocht Eric een baan die minder belastend was. Hij vond dat bij Arriva in zijn werk als buschauffeur.
Het mooiste vind ik absoluut dat op de bus rijden me rust geeft. Ik ben weer helemaal beschikbaar voor mijn gezin.
Eric - vond rust en regelmaat op de bus
Ook buschauffeur worden?
Bekijk hier onze vacatures.
Bekijk hier onze opleidingsmogelijkheden.
Katja ruilde de tennisbaan in voor de bus
Maar liefst 27 jaar gaf Katja tennisles. Acht uur op de baan en buiten zijn, werd toch zwaar. Comfortabel op de bus zitten, past nu beter bij haar.
Het grote voordeel van buschauffeur zijn, vind ik echt de vrijheid die je hebt.
Katja - werd na 27 jaar als tennisdocent buschauffeur
Bekijk hier onze vacatures
Marloes viel voor de flexibiliteit van Arriva
Marloes werkt sinds kort als buschauffeur bij Arriva. Ze combineert haar werk moeiteloos met moeder zijn van drie kinderen en waardeert de flexibiliteit die haar baan biedt. Dankzij de mogelijkheid om haar diensten zelf in te plannen, kan ze werk en gezin perfect balanceren.
Ik hoef nooit te kiezen tussen mijn werk en mijn gezin.
Marloes - Buschauffeur
Ik kies… allebei!
Die flexibiliteit is voor Marloes een echte uitkomst. ‘Ik werk meestal op maandag, dinsdag en donderdag, maar kan mijn rooster elke week aanpassen. Dat maakt het regelen van de kinderopvang veel eenvoudiger. Ik ben echt onder de indruk van hoe snel en soepel Arriva schakelt. Ze denken mee en passen de planning aan op mijn wensen, zonder gedoe. Zo kan ik er voor mijn kinderen zijn wanneer nodig, terwijl ik gewoon mijn werkuren kan houden. De vrijheid om zelf te bepalen wanneer ik werk, zorgt ervoor dat ik nooit het gevoel heb dat ik moet kiezen tussen werk en gezin.’
Niet alleen voor oude mannen
Bij Arriva voelt Marloes zich helemaal op haar plek. ‘In mijn vorige baan was ik gewoon een nummertje, maar hier merk ik dat ik echt deel uitmaak van het team. De sfeer is informeel, de collega’s zijn behulpzaam en de waardering is voelbaar. Het is heerlijk om in zo’n omgeving te werken, zonder ingewikkelde targets en overwerk. Gewoon lekker rijden en genieten van de vrijheid! En nee, buschauffeur zijn is geen ouwemannenbaan. Het is afwisselend, uitdagend en ideaal voor iedereen die van mensen houdt.’