Machinisten aan het woord
Hier vertellen machinisten van Arriva hoe zij ons op het spoor kwamen. En wat ze van hun opleiding vinden of hoe zij inmiddels ervaren op de bok zitten.
Gabriëlla leert station Groningen opnieuw kennen
Het was een bijzondere periode in de carrière van machinist Gabriëlla Welmers (29). Maar liefst 64 dagen kon ze niet op haar vertrouwde station Groningen rijden. En moest ze de boeken weer in om het nieuwe station te leren kennen.
Een grote zandvlakte
‘Wat een gek gezicht was het. Het was zó raar’, vertelt Gabriëlla als ze terugdenkt aan hoe Hoofdstation Groningen erbij lag tijdens de werkzaamheden. ‘Alles was weg, alle rails en perrons waren verdwenen. Het was een grote zandvlakte. Je kon eigenlijk niet eens meer zien dat het een station was.’
‘Toen we het station weer in gebruik namen was dat voor alle machinisten van Arriva heel bijzonder. Het Hoofdstation was altijd een eindpunt voor Arriva. Dat is het voor NS ook gebleven, maar wij rijden er straks doorheen.’
Even omschakelen
Om het nieuwe station goed te begrijpen, moesten alle machinisten nieuwe instructies volgen. ‘Het was niet heel ingewikkeld, maar we moesten ons wel echt even verdiepen in de veranderingen en bijzonderheden op het spoor. Deze keer veranderde er ook veel tegelijk. Heel bijzonder om mee te maken. Ik heb er ook veel van geleerd!’
Ter voorbereiding hingen er in de kantine al tekeningen van de nieuwe situatie. ‘Zo konden we vast zien waar bijvoorbeeld de depotkasten kwamen te staan die we nodig hebben om de trein aan de stekker te zetten.’ Op het nieuwe station staat nu ook elke trein rijklaar te wachten. ‘Anders en dus even wennen, maar eigenlijk makkelijker dan hem zelf op te moeten starten zoals eerst.’
Richting Duitsland
Een iets grotere verandering is dat ze haar Duitse treinbevoegdheid nu aan het halen is. ‘We gaan op termijn ook naar Leer rijden. Dan moet je de Duitse regelgeving kennen én met de Duitse verkeersleiding kunnen communiceren.’
Het liefst rijdt Gabriëlla tussen Leeuwarden en Stavoren. ‘Vooral op mooie dagen met ondergaande zon en dat weidse landschap, geweldig! Maar elke spoorlijn heeft zijn charmes. Met maximale snelheid, 140 km/uur van Leeuwarden naar Groningen is mooi, net als met 80 km/uur boemelen naar Roodeschool. Heerlijk!’
Vincent ging voor een carrièreswitch
Jarenlang werkte Vincent (46) in het onderwijs en in de kinderopvang toen hij voelde dat het tijd was voor iets nieuws. Via een loopbaantraject kwam de transportsector naar voren en maakte hij op goed geluk de ommezwaai naar machinist. Een keus die goed voor hem uitpakte.
Rijden op de trein voelt als een hobby
Vincent - is machinist bij Arriva
Een uitdagende start
Op zijn eerste werkdag werd Vincent meteen in het diepe gegooid. Het was tijdens de start van de Nijmeegse Vierdaagse, een van de drukste periodes op de Maaslijn van Nijmegen naar Roermond. ‘Ik vond het spannend, maar tegelijkertijd fántastisch om al die enthousiaste mensen naar hun bestemming te brengen.’ Deze uitdagende werkdag was iets meer dan een half jaar nadat Vincent met de opleiding tot machinist begon. ‘Het betaalde opleidingstraject was intensief met steeds een praktijk- en theorieweek, maar ik heb ontzettend veel geleerd in een gezellige groep.’
Genieten van Limburg
Vincent gooide na twintig jaar werken in het onderwijs het roer om. ‘Ik wilde graag iets nieuws leren en kwam door een loopbaantraject op het idee om machinist te worden. Deze carrièreswitch heeft gelukkig goed uitgepakt. Ik heb het erg naar mijn zin op de trein. Het is heerlijk om door het Limburgse land te rijden.’ Over zijn collega’s is Vincent ook enthousiast. ‘Het team machinisten is leuk en kleinschalig. En Arriva zorgt goed voor ons. Het nieuwe ritme en de wisselende diensten vond ik eerst wel wennen, maar ik ben heel blij dat ik deze stap heb gezet. Rijden op de trein voelt als een hobby, niet als werk.’
Mark voelt zich vrij op de bok
Door een speling van het lot vond Mark Dorenbos zijn droombaan als machinist bij Arriva. Inmiddels rijdt hij al vijf jaar voor Arriva in het noorden van het land. ‘Je gaat dwars door de landschappen heen. Het geeft een enorm gevoel van vrijheid.’
'Er is een heel fijne sfeer. Je kan voor alles bij elkaar terecht.'
Mark - machinist bij Arriva
Meteen om
Mark ging met zijn zoontje mee naar een open dag van Arriva. Daar zag hij het uitzicht vanuit de cabine en hij was verkocht. Hij besloot de opleiding tot machinist te volgen. ‘Ik vond het meteen geweldig. Ik houd van de natuur. Je zit natuurlijk achter glas, maar voor m’n gevoel zit ik er tijdens een rit middenin.’
Half jaar les
Voordat Mark als machinist in de cabine kroop, volgde hij een half jaar de opleiding tot machinist. ‘Dan wisselen theorie en praktijk elkaar wekelijks af. Je leert tijdens de opleiding over de functies van de trein en kijkt mee met een machinist.’
Fijne sfeer
Nu is hij al vijf jaar volledig op zijn plek. ‘Het is goed geregeld hier. Je kunt aangeven welk dagdeel je wilt starten. Grote kans dat je de dienst krijgt die je hebt aangevraagd. En na de rit is het tijd voor koffie met collega’s. Er is een heel fijne sfeer. Je kan voor alles bij elkaar terecht.’
Betekenisvol werk
Tijdens de rit werk je alleen, maar eenzaam is het niet, benadrukt hij. ‘Je hebt contact met collega’s en reizigers. Op het perron herkennen ze je aan je Arriva-kleding en help je mensen geregeld op weg. Daarnaast kun je meer doen dan alleen rijden. Zo ben ik nu mentor van machinisten in opleiding.’
Droom jij er wel eens van om machinist te worden?
Jordy, Marisca, Walter en Harm in ieder geval wel! Daarom volgden zij de opleiding tot machinist bij Arriva of het ROC. In aflevering 5 'De nieuwe machinisten' van onze podcastserie Trein vol verhalen vertellen zij hun motivatie en over hun ervaringen als machinist in opleiding.
Is de opleiding tot machinist bij Arriva ook iets voor jou?
Reageer dan snel op een van onze vacatures voor machinist in opleiding!
Sheyar deed de machinistenopleiding
Van Syrië naar Nederland vluchten, snel de taal leren én de machinistenopleiding volgen. Ga er maar aan staan. De 38-jarige Sheyar Hasan deed het en vertelt zijn verhaal.
Een kinderdroom
Het verschil tussen het treinnetwerk in Nederland en Syrië kan bijna niet groter, vertelt Sheyar. ‘Er loopt daar maar één lijn door het hele land. In de dertig jaar dat ik in Syrië woonde, zat ik dan ook maar twee keer in de trein. Toch wilde ik altijd al machinist worden.’ Eenmaal in Nederland werd zijn kinderdroom aangewakkerd. ‘Ik zat in een Arriva-trein van Hindeloopen, mijn woonplaats, naar Sneek en genoot zó van het landschap en de sfeer in de trein. Toen wist ik het zeker: ik ga de opleiding tot machinist volgen.’
Nu weet ik: met genoeg doorzettingsvermogen kun je alles bereiken
Sheyar - is machinist bij Arriva
Ieder uurtje telt
Sheyar deed de opleiding bij ROC Amsterdam en leerde tegelijkertijd Nederlands. ‘Ik zat in een klas met 18 tot 24-jarigen. Zelfs de docent was jonger dan ik. Maar dat maakte me niets uit. Ik was super gemotiveerd. Regelmatig stond ik al om vier uur op om te studeren. Zo had ik alle tijd voordat mijn gezin wakker werd.’ Sheyar sleepte zijn diploma in de wacht, maar dat ging niet zonder slag of stoot. ‘Mijn vader overleed in Syrië, in de week dat ik een belangrijk examen had. Ik was er kapot van, want mijn grote wens was om hem nog een keer te zien.’
Genieten in de cabine
Inmiddels werkt Sheyar bij Arriva Noord. Het leuke vindt hij dat hij vrijwel al zijn collega’s in het noorden van het land kent. ‘In de pauzes spreek ik bijna iedereen wel eens in de kantine. Hierdoor weet ik precies naar wie ik onderweg zwaai.’ Wat hem het gelukkigst maakt, is naar buiten kijken vanuit zijn cabine. ‘De sloten, de schapen, de paarden – ik geniet echt van iedere rit. En ik vind het mooi om mensen te helpen. Vraagt een reiziger of hij iets mag vragen, dan antwoord ik: “Zeker, altijd!” Dat levert veel vrolijke gezichten op waar ik weer blij van word.’
Wil je ervaring opdoen bij Arriva?
Dat kan! Sheyar volgde een mbo 3-opleiding tot machinist en liep bij ons stage. Wij werken samen met ROC Twente, STC Rotterdam en ROC Amsterdam.
Simon volgt de opleiding tot machinist
Aan de knoppen zit Simon van Holst, een 43-jarige aspirant-machinist bij Arriva. Hij vertelt over zijn reis van buschauffeur naar treinmachinist en zijn ervaringen tijdens de opleiding.
Ik liep een dag mee met een machinist en was positief verrast door de diversiteit in het werk
Simon - volgt bij Arriva de opleiding tot machinist
Warm onthaal
‘Op de bus rijden bij Arriva was een geweldige ervaring. Maar na 14 jaar wilde ik een nieuwe uitdaging. Een dag meelopen met een machinist bij Arriva verraste me positief. De diversiteit van het werk sprak me enorm aan en ik heb gelijk gesolliciteerd. Als aspirant machinist werd ik meteen met open armen ontvangen. Iedereen is ontzettend vriendelijk en geïnteresseerd.’
Theorie en praktijk
‘Ik moest eraan wennen dat de communicatie op de trein volgens vaste richtlijnen loopt. Dat is op de bus veel vrijer. En het weer leren vind ik uitdagend. Het helpt dat ik weet dat de theorie ook in de praktijk aan bod komt. Daarom maak ik in de praktijk aantekeningen en werk ze thuis uit. De theorie herhaal ik tot die blijft hangen.’
Goede leermeesters
Mijn mentoren leren mij de fijne kneepjes van het vak. Zoals laatst tijdens een storing waardoor twee treinen niet waren te combineren. Mijn mentor en een collega losten het op en ik mocht meehelpen. Dat ging zo gemoedelijk en was een echt leermoment: het belangrijkste is om altijd rustig te blijven. En: je kan bij problemen altijd een collega om hulp vragen.’
Simons toekomst bij Arriva
‘Kijkend naar de toekomst heb ik veel zin in om zelfstandig treinen te rijden. En om een goede band op te bouwen met mijn collega’s bij Arriva. Ook hoop ik te helpen bij nieuwe projecten. Ik laat me graag verrassen door wat de toekomst bij Arriva me te bieden heeft.’
Shannon ging van kantoorbaan naar de trein
Als machinist bij Arriva in Groningen geniet Shannon van de vrijheid en verantwoordelijkheid die deze rol met zich meebrengt. Haar reis begon bij NS, maar haar hart ligt inmiddels bij het spoor in het Noorden. ‘Het is hier veel gezelliger.’
Geen rechtstreekse verbinding
Via een flinke omweg kwam Shannon in de spoorwereld terecht. Die omweg is verrassend, want ze komt uit een ov-familie. ‘Mijn vader was steward, buschauffeur én metrobestuurder. M’n broer is – net als ik – machinist. En zijn vriendin ook!’, lacht Shannon. Toch moest er een kappersopleiding en een kantoorbaan aan voorafgaan, voordat ze doorhad dat ook háár passie bij treinen lag. ‘De verhalen van mijn broer waren fantastisch. Ik overtuigde mijn ouders dat ik ook machinist kon worden en na mijn eerste stageweek wist ik: ik hoor op het spoor.’
Na mijn eerste stageweek wist ik: ik hoor op het spoor
Shannon - is machinist bij Arriva
Licht in de duisternis
Shannon is een avondmens en heeft daarom lichte voorkeur voor ritten in het donker. ‘De avond brengt rust op de rails en soms verklede, dronken lui op de perrons’, grinnikt ze. Maar laatst verraste de charme van het daglicht haar. ‘Ik moest een dagdienst draaien en herkende de omgeving bijna niet. Het was prachtig. De glinsterende dauw op de weilanden is adembenemend. Ik houd nog steeds van uitslapen en de late dienst blijft mijn favoriet, maar zo’n uitzicht maakt een dagdienst veel verdraaglijker.’
Op het juiste spoor
Hoewel Shannon bij die andere treinvervoerder vaker verschillende ritten reed, voelt ze zich bij Arriva als een vis in het water. ‘Je kent hier je collega’s. En zo niet, dan maak je een praatje. Dat maakt het zoveel gezelliger’, legt ze uit. Die variatie in routes en lijnen mist ze geen moment. ‘In het donker zie je toch niets en voor uitdaging zorg ik zelf. Ik zet de trein altijd zo nauwkeurig mogelijk neer, probeer vertragingen eruit te rijden en streef ernaar storingen eerst zelf te fixen. En als ik hulp nodig heb, komt er zo’n gezellige collega bij. Wat wil je nog meer?’
Ook klaar om de overstap naar Arriva te maken?
Misschien wil je ook graag aan de slag als machinist, net als Shannon. Of je nu een overstap maakt vanaf een andere spoorvervoerder, of als je het vak nog moet leren, je bent van harte welkom bij Arriva!
Frank groeide door tot mentor
Frank Roewen zie je wekelijks als voetbaltrainer langs het veld staan. En hij is ook machinist. Hoewel deze rollen op het eerste gezicht weinig gemeen lijken te hebben, is dit juist de reden waarom Frank doorgegroeide naar mentor. "Ik hoop mijn horizon nog verder te verbreden binnen Arriva."
Mijn eigenschappen als voetbaltrainer gebruik ik ook als machinist-mentor
Frank - is machinist én mentor
Spoorverliefd
Toen Frank zeventien jaar geleden Arriva binnenstapte, wist hij het direct: hier kan ik doorgroeien. ‘Natuurlijk wilde ik eerst het vak van machinist ontdekken. En dat blijk ik fantastisch te vinden. Lange treinen met honderden passagiers van a naar b brengen, dat geeft een enorme kick. Met de rode gloed van een zonsondergang op je gezicht raas je langs rijen bomen die met de seizoenen mee veranderen. Het is magisch.’
Trainer of mentor?
Na jarenlang op de trein besloot Frank gebruik te maken van zijn doorgroeimogelijkheden en werd hij mentor. ‘Als voetbaltrainer gebruik ik eigenschappen die ik ook in mijn werk toepas. Ik begeleid voetballers, zie hun krachten en breng ze op niveau. Waarom zou ik dat niet doen met aspirant-machinisten? Nu begeleid ik, naast mijn werk als machinist, collega's die ook machinist willen worden.’
Opleiden tot collega
Wat Frank als mentor precies doet? ‘In de eerste maand leer ik ik mijn aspiranten de basis: van de trein gereedmaken voor vertrek tot soepel stoppen bij de stations. Hebben ze dat onder de knie? Dan gaan we verder met de fijne kneepjes van het vak, zoals kleine storingen oplossen. Ik doe dit al drie jaar en bij elke aspirant geldt hetzelfde: er is niets mooiers dan dat zij het leertraject succesvol afronden.’
Eindeloos ontwikkelen
Zelf was Frank onder andere buschauffeur, taxichauffeur en koerier voordat hij machinist werd. ‘Je ontwikkeling stopt nooit, dus houd je oren en ogen open voor kansen. Al helemaal bij Arriva. Het is een groot bedrijf met veel mooie toekomstplannen. Dat laatste motiveert mij enorm om mee te gaan in de ontwikkelingen die daarbij komen kijken. Ik hoop mijn horizon nog veel verder te verbreden binnen Arriva.’
Wil je ook machinist worden?
En doorgroeien? Dan is Arriva de juiste organisatie voor jou. Wie weet word je wel Franks aspirant. Of juist een uitstekende collega.